شینیون و آرایش مو به سبک شینیون را می توان به عنوان یکی از پر طرفدار ترین روش های آرایش مو در مجالس و مهمانی ها و خصوصا مراسم مربوط به عروس برای عروس و مهمانان دانست . منظور از شینیون که یک واژه ی فرانوسی است ، آرایش مو و بالا بستن یا تزیین مو با ایجاد طراحی هایی بر روی مو می باشد که با کمک دستان پر توان شینیون کاران انجام میشود . شینیون در زبان به معنای آراستن و بستن مو در قسمت پشت سر می باشد که بر روی مدل های بلند و کوتاه مو به سبک های مختلف شلوغ و سبک قابل اجرا می باشد .
شینیون یکی از مهم ترین المان هایی است که اگر به وبی روی سر عروس انجام شود به زیبایی او و درخشان تر جلوه کردن میک اپ کمک ویژه ای می کند .
نحوه ی اجرای شینیون نیز بسیار ظریف است و فرد شینیون کار باید دستان بسیار ماهر و توانایی برای اجرای طراحی ها داشته باشد .
رنگ مو نیز در زیباتر به نظر رسیدن شینیون اهمیت ویژه ای دارد .
ممکن است یک شینیون باعث سن بالا به نظر رسیدن عروس بشود ، پس صورت شناسی یکی از ارکان مهمیست که شینیون کار در هنگام کار باید به آن دقت ویژه ای کند .
آن چه در ذیل می خوانید ابتدا گذر کوتاهیست که در دنیای مد و فشن بر روی مدل های مو و شینیون ها رخ داده است . بیایید ببینیم مدل مویی که امروزه با نام شینیون از آن یاد میکنند چه مسیری را در تاریخ گذرانده است . و سپس به بررسی موضوع مهم و جذابی بپردازیم که پیرامون مدل های مختلف شینیون و انتخاب درست هر مدل ابراساس حالت های صورت صحبت می کند .
شینیون بازگشت بزرگ خود را به گونه ای انجام داد که گویی هرگز در فراموشی فرو نرفته است. همچنان که مدل موها پر از موهای فر بودند ،گردن اما خالی به نظر می رسید چرا که موها تا حدی که ممکن بود به بالا کشیده میشدند . این مدل موی زیبایی بود که زنان شاغل از آن استفاده می کردند. آن را اغلب با کلاه کوچکی که در کنار سر با یک پارچه توری و روبان ابریشمی پوشیده شده بود ، می پوشانیدند. در پایان قرن ، شینیون بار دیگر با تغییر مواجه شد ، این بار با ورود کلاه گیس ها و تکه های مو ، ایجاد مدل های موی شلوغ بود که به اوج خود رسید .
به تدریج ، شینیون های سفت و بسته از مد افتاد . یک ترند جدید ظاهر شد ، شینیونهای بلند به سبک لوئیس XV با فرهایی که از گردن آویزان میشدند . شینیون مو حالا به نوعی از آرایش تبدیل شده بود که همه ی زنان می توانستند از انجام آن برخوردار شوند و لذت ببرند .
در قرن بیستم و با شروع ووقوع جنگ جهانی خیلی از مسائلی که قبلا برای زنان نشانی از زنانگی و ظرافت داشت همچون پوشیدن دامن یا لباس های پر از پف رنگ باخت و شینیون هم بخشی از آن ها بود . با وقوع جنگ زنان مجبوربودند تا از پوست زنانه ی خود خارج شوند و شلوار به پا کنند و موهای خود را کوتاه کنند و در این صورت نمیتوانستیم اثری از آرایش های ویژه و شلوغ و بلند روی مها و سرای بانوان پیداکنیم .
اکثر تصاویری که از آن دوران موجود است ، حتی شامل حال شاهزاده ها و مقام های دولتی نیز میشود که زن ها را با موهایی کوتاه و پسرانه و یا نه چندان بلند و ریخته بر روی شانه و به شکلی ساده پیدا میکنیم . شینیون در این عصر ، طرفداران زیادی نداشت .
در دهه ی ۱۹۳۰ کم کم رویکرد زنان تغییر کرد و شروع به استفاده از پروتز هایی برای بالا بدن موهای خود کردند . تمایل آنان بیشتر به این سمت سوق داشت که موهای خود را به سبک های کلاسیک و به شکل کج ببندند .
درد هه ۱۹۶۰ ، با روی کار آمدن بازیگران تئیاتر ، سبک شینیون نیز تغییرات اندکی پیدا کرد . یک توپه ی بزرگ در پشت سر با چند رشته موی آویزان بر روی صورت و از پشت گردن ، به ترند آن سال ها تبدیل شده بود .
با شیب بیشتر از هر زمان دیگر ، شینیون دوباره خود را ابداع کرد اما این بار با موهای چین دار و وز شده. این مدل از مدل موهای مدونا وام گرفته شده بود ، و به طوری بود که بخشی از موها از طرفی از مورو به بالا جمع شووند و بقیه ی موها از سمت دیگر مو روی گردن و شانه ها به شکل آبشاری ریخته شود . در واقع این سبک ظاهری نامتقران داشت و طرفداران زیادی پیدا کرده بود .
بعدها توربان و کلاه و روبان و افزودن مروارید و گل سرهای کلیپسی و گل های بزرگ قرمز و زرد و افزودنی ها و زیورآلات مختص تزیین مو به این سبک مدل مو اضافه شد و این مدل مو را توسعه داد .
پس از گسترش این مدل که به سبک بوهیمن یا سبک کولی وار و شورشی معروف شده بود مدل های شینیون ها دوباره اوج گرفتند و زنان بیشتر متمایل به انتخاب سبک های شلوغ و پر سبک های ماری آنتوانتی شدند .
عروس ها نیز بسته به مد هر سال شینیون هایی که بر روی سر خود انتخاب میکردند را گزینش مینمودند .
بعدها تاج و تور که نشانی از پوششی بود که ملکه های اعصار مختلف در ممالک مختلف در عروسی های خود یا دیدارهای مهمی که پادشاه های کشور های دیگرداشتند بر سر میکردند به شینیون های عروس اضافه شد .
تاج ها به بزرگی و سنگینی تاج های ملکه ها انتخاب میشدند و تورها نیز به بلندی تورهایی که خاتون ها و ملکه های درباری بر سر خود میگذاشتند بر روی سر عروس ها و پشت یا روی شینیون های آن ها پیاده میشدند .
امروزه اما نگاه اکثر عوس ها به شینیون فرق کرده است . افزودن موهای اضافی بیش از حد ، یا استفاده از تاج های بسیار بزرگ و نگین دار و سنگین موضوعی نیست که از انتخاب های عروس های به روز باشد .
البته سبک های قدیمی هنوز طرفداران خودشان را دارند ولی آنچه بر پایه ی مد روز امروز تلقی میشود استفاده از شینیون های ساده به سبک اروپایی در دهه ی ۱۹۸۰ است که یک توده ی ساده در پشت سر بسته شود و تور عروس در زیر شینیون کار شود و نیز یک تاج ساده با نگین های براق و که شکوه عروس را نسبت به سایر مهمان ها نشان دهد روی سر کار میشود .
به هر شکل با این مسیر طولانی که شامل حال هرگونه اقدام آرایشی در جهان میشود و شینیون ها و مدل موها نیز این مسیر را طی کرده اند باید امروز ببینیم که صورت عروس به چه فرم است و با توجه به شیوه ی صورت او باید تشخیص بدهیم که چه شینیونی برای صورت او مناسب است .
شینیون می تواند باز باشد یا بسته ، می تواند شلوغ باشد یا خالی ، همچنین می توان برای آراست آن از زیورآلات استفاده کرد یا می توان به تاج و تور وسنجاق کاری های فونداسیون بسنده کرد.
مطلبی که در زیر میبینید اشاره ی کوتاه و اجمالی ای دارد که عروس ها با توجه به فرم صورتشان بهتر است چه شینیونی را انتخاب کنند .
به طور کلی پنج نوع فرم صورت وجود دارد . بیضی شکل ، مستعطیلی شکل ، گرد و قلبی شکل و نیز مثلثی شکل .
هر کدام از این فرم صورت ها می توانند چاق یا به صطلاح پر و یا لاغر و کم حجم باشند پس شینیونی که انتخاب میکنیم می تواند ایرادات صورت ما را نیز تا حدودی رفع کنند .
در حالت بیضی شکل که در آن استخوان های فک و استخوان های چانه به وضوع دیده نمیشوند و در واقع با صورت بدون زاویه ای سر و کار داریم می توان گفت که شینیون های مدل باز و اگر عروس مدل بسته را دوست دارد شینیون بسته و شل را انتخاب باید کرد و در واقع مو به بالا و با ارتفاع زیاد کشیده شود و از پایین شل و آویزان باشد .
در فرم صورت های مستعطیلی که در سمت شقیقه و فک زاویه هایی وجود دارد باید از شینیون هایی استفاده کرد که مقداری از مو درکنار گونه و صورت قرار بگیرد و سمت زوایای کنار گوش را پر کند .
در مدل صورت های قلبی یا مدل صورت های مثلثی که چانه دارای حالت تیزی و برجسته ای است و معمولا فرد از پیشانی بلند و صافی برخوردار است باید مدل مو طوری باشد که پهنای پیشانی کمتر به چشم بیاید ، پس با هر نوع شینیونی که عروس توافق کند باید بخشی از شینیون روی صورت و پیشانی کار شود .
در صورت های گرد نیز برای لاغر تر و کشیده تر نشان دادن صورت باید از شینیونی استفاده شود که بیشتر حجم مو در بالای سر عروس یا پشت سر عروس جمع شود .
و به عنوان کلام اخر باید بگوییم که مقدار کشیدگی گردن نیز نکته ی بسیار مهمی است . باید در شینیونی که انتخاب میکنید به ارتفاع و میزان کشیدگی گردن هم توجه کنید . بلند به نظر رسیدن گردن از عناصر زیبایی در گذشته بود و امروزه نیز همین حالت پا برجاست ولی شینیونی انتخاب کنید که این حالت را اغراق آمیز نشان ندهد و در عین حال برای افرادی که گردن های کلفت و کوتاهی دارند نیز باید شینیون های معمولا با موهای از پشت بسته شده و شینیون های سفت و پشت سری استفاده شود .
